CANTEMOS O HIMNO DE SEAVIA

Hoxe, día 19, e o Sacramento de Seavia. Na procesión sairá a custodia do s.XVII que o mosteiro de San Paio deu a esta parroquia, onde houbo un priorato benedictino.Custodia que, xunto con outras xoias de Seavia,estiveron exportas en San Martiño Pinario no Ano Santo do 2004.

Queremos decir dúas palabras sobre uns versos do Himno de Seavia que coido, ao mellor non se entenden ben de todo.
Así, cando se dí Vinde acó galegos de Suecia, o voso acougo é Seavia, esta frase é unha alusión ao reino suevo que rexiu Galicia, case douscentos anos, nos sécalos VI e VII. Entenden algúns que aquel tempo significou que Galicia fora independente.Desde logo tivo persoeiros sobranceiros como San Martiño Dumiense e San Fructuoso.

Polo tanto, o centro , o recordo daquel período aureo de Galicia, hoxe é Seavia.Queda así evocado.

Outra frase que ten contido importante no Himno é: Seavia é ata Pereiras.. Isto é unha proclamación do gran territorio que tivo Seavia e que o cedeu a favor de San Paio de Coristanco e San Miguel de Couso,en dúas ocasións distintas.

Así , no ano 1864, a aldea do Carrizal, e por 1910, a aldea de Pereiras, deixaron de ser de Seavia por determinación dos Arzobispos.Sendo antes o Rego da Rabuxenta, a división, polo solpor,entre Seavia e as fregeusías antes mentadas.
Tamén hai documentación de que o territorio que hai entre Salgueiras e Castris, nos vellos tempos, era traballado, alternativamente, polos veciños de ambas aldeas.

Perdoen esta incursión no pasado.Sexa todo para felicitar a Seavia, gande e con grandeza, neste seu día do Santísimo.