Pasan axiña os acontecementos, maís, neste caso, queremos lembrar algo do pasado Día das Letras Galegas, que foí o sábado.
Estivo adicado este ano a Xosé María Álvarez Blázquez. Un gran poeta nado en Tui no 1915 e finado en Vigo no 1985.
En 1967 publicou en Vigo un libro, pequeño si, pero moi importante para a nosa cultura, tiven a sorte de mercar esta obra o pouco de sair do prelo, e tenme feito moitos favores, titúlase “Cantos de Nadal, Aninovo e Reis”.
Eran tempos nos que o noso folklore de Nadal estaba algo esquecido. Nas diversas versións que Álvarez Blázquez recolleu das nosas pansoliñas (“matines” en Bergantiños) pode deducirse que hai un tronco común, coas variantes que un texto cantado, repetido pla xente, (en moitos casos sen saber ler), vai recibindo frases que son creación particular.
Gran traballo de pescuda na tradición galega fixo Álvarez Blázquez. Outra obra do noso Autor foi un Cancioneiro da Nosa Señora, editado no Ano Santo Mariano de 1954. Recolle nel cántigas populares que había nos diversos santuarios marianos de Galicia.
A miña sorpresa foi ver que, do santuario mariano de Abades, no concello de Silleda, recolle esta cuarteta:
“Nosa Señora de Abades ¿que ha de dar ós seus romeiros?, auguiña da súa fonte, a sombra dos seus castiñeiros”.
Como se pode ver, hai manifesta semellanza coa cántiga famosa do santuario de San Fins do Castro, que, se non me engano, di así: “O Noso San Fins de Castro, qué lle dá ós romeiros?, auguiña da súa fonte, e a ……….. dos seus vidueiros”
Temos anotado paralelismos semellantes no folklore doutros santuarios e doutras vilas.
Os investigadores dirán cál é a versión orixinal.
