Seguindo a costa deste mes, temos a axuda de San Vicente, con festas na Graña-Cospindo, e tamén en Rial e Niveiro, no Val do Dubra, e Cuns, en Santa Comba. San Vicente forma nese conxunto de diáconos mártires que aparecen como patróns de parroquias da nosa terra. Así, os outros dous son: San Lourenzo (Agualada, Verdillo); e San Estevo (Goiáns, Morás, Malvárez, Anós, Cesullas).
Nos tres casos as imaxes van con dalmátia e levan na man a palma da victoria sobre o perseguidor, a chamada palma do martirio.
Vimianzo tamén ten a San Vicente por patrón. Alí, igrexa nova feita en tempos de Don Manuel Arjomil, sacerdote natural daquela vila, qu despois foi párroco de Santa Lucía na Coruña, e finou haberá 18 anos, xubilado.
Despois, en Vimianzo, foi párroco don Francisco Couto Anido, de familia moi sacerdotal, oriunda de San Martiño de Cores. Completou a obra da nova igrexa, finou haberá dous anos, xubilado, en Santiago de Compostela.
E así van sucedendo as festas e os párrocos. Todos deixan a súa pegada benfeitora nas freguesías polas que pasan.
San Vicente, Vicencio tamén chamado, é o vencedor do tormento.
Na liturxia pídese que os nosos corazóns teñan aquel amor a Deus que axudou ao noso santo a superar os tormentos, no martirio.
