Este día, 22 de marzo, é o Día Internacional da Auga. Tamén foi preciso ter un día para pensar na auga como un ben imprescindible e tantas veces mal tratado.
Aos nenos, nos colexios, falaranlle do ciclo da auga: as nubes , a choiva, a evaporación, augas subterráneas.
A auga do mar e a dos ríos.
As augas minerais que bebemos acotío; as augas medicinais e as augas termais como as de Cuntis, Caldas, Arteixo e Carballo.
Cada vez a sociedade vaise decatando da importancia da auga para a saúde. Así está anunciada unha volta ós balnearios que tan recomendados eran en tempos de antano.
Galicia ten o 20% dos balenarios de España. Somos unha terra que xa os romanos cobizaban pola abundancia de augas termais. Por iso a eles se lles debe a descuberta, naqueles tempos, das fontes do balneario de Carballo.
Reumas, catarros, afecións do ril e do fígado… Teñen a súa cura ou o seu paliativo, nos balnearios.
Este Día da Auga, é unha chamada para respectar ríos e fontes; as praias, todo canto poidamos evitar contra das nosas augas. Un ben cada día máis escaso, máis valorado.
Aquí tamén rixe o amor á natureza como obra de Deus para a mansión humana. Rixe o amor ao próximo, que precisa de auga limpa e clara, o amor aos peixes e animáis que necesitan auga como algo vital.
Queda por dicir que a auga tamén é paixase, dinamismo, nos nosos lagos e fervenzas. Para esta beleza e sonoridade, temos que respectar a auga e as súas canles naturais.
A Coresma é auga nova, limpeza para os nosos pecados e rexurdimento con Cristo resucitado, a unha vida máis achegada a Deus.
