Cando imos á Catedral, moitas veces temos que cantar o Himno ao Apóstolo. O actual, que é o himno oficial, empeza por aquelas palabras de Santo Adalid, Patrón de las Españas, Amigo del Señor.
Xa no Códice Calixtino aparece un himno para o noso Santiago. Está en latín, cunhas notas musicais, que os mellores musicólogos teñen interpretado. Ese himno empeza por Dum Paterfamilias ten a ventaxa de que non é belicista, nin na música, nin na letra,.
Nos tempos do cardeal Martín de Herrera (que ten rúa adicada en Carballo) cantábase Dos favores, facía alusión a Santiago e ó Pilar. Pero era breve.
Así, en 1920, empezouse a cantar o himno actual, que ten letra de Barcia Caballero e música de Soler Palmer, mestre de Capela da Catedral.
Como este himno fai somentes alusión a España, e a peregrinación hoxe é un feito universal, pensouse de poñerlleunha letra en latín, con pequenas modificiacións. Pero non callou aquilo.
O himno actual adáptase moi ben ao camiñar do peregrino, e acae co balanceo do botafumeiro, que é o intre sobanceiro no que se canta.
Ten unha dificultade no canto de primeira volta do será en España. Suprimindo esa volta (como dicía o mestre Pérez Rajoán) acabábse con ese punto no que fallan os cantores non especialistas.
Houbo, hai, outros himnos. Así, o que compuxo Pérez Millán aló por 1950, e máis o que se atribúe a Pérez Rajoán, estreado por 1957. Seguramente este himno Crucis aeques é do admirado Rajóan.
Eu vinllo dirixir unha vez na Catedral e pareceume que o facía con particular emoción. Pero non lle gustaba a el proclamar a orixe das súas composicións.
Estamos,, pois, na espreita dun himno xacobeo universal.
