Coa celebración da Conversión de Saulo de Tarso, quen, de ser duro perseguidor dos cristiáns, pasa a ser suave apóstolo de Cristo, rematamos o Octavario pola Unión das Igrexas. Este converso foi o apóstolo san Paulo, envanxelizador de moitos pobos por aquel mundo do século I.
Os crentes en Cristo non estamos unidos como él quería que estivésemos. Na Última Cea orando, amosa Xesús un temor a esta desunión. Houbo na historia dúas grandes rachaduras da unidade da Igrexa. Os séculos XI e XVI foron testemuñas desta rupturas.
Ecumenismo é un movimento que hai, mesmo dentro das igrexas desunidas, que busca a reunión.
Hai moitos prexuízos acogulados no tempo que levamos separados.
Os Romanos Pontífices, nos nosos tempos, adoitan seguir estas tres ideas:
- Temos moito máis de común patrimonio na Fe, ca elementos discordantes ou discutidos.
- A converxencia de todos ten que ser en Cristo, centro vital da nosa Fe.
- O diálogo, perdón, sacrificio e oración, farán posible a nosa reintegración na única e mesma Fe.
